نامه سرگشاده عبد الحلیم الغِزّی به مقامات عالی رتبه
جمهوری اسلامی ایران که برنامه تلویزیونی ایشان را دنبال می کنند
از شبکه ما هواره ای “القمر” در تاریخ 8 بهمن 1403 بصورت زنده پخش شد
بخشی از برنامه تلویزیونی عبد الحلیم الغِزّی به نام
“حديثُ الساعةِ حديثٌ زهرائيٌّ بحسب التوقيت المحلّي لمنطقةِ الظهور” – قسمت 31
وب سایت شبکه ماهواره ای “قناة القمر الفضائية”
www.alqamar.tv
این اولین پیام من از این نوع است خطاب به آن دسته ازمسئولان ارشد ایرانی است که این برنامه را دنبال می کنند.
به طور خلاصه می گویم، وگرنه موضوع بسیار بسیار گسترده است. نکاتي سریع که امیدوارم مفید واقع شوند:
اولا: انقلاب خمینی از هر نظر موفق بود و بزرگترین نقش خود را در راستای تمهید )آماده سازی) برای ظهور امام زمان ایفا کرد. این انقلاب، عصر ظهور را به طور محسوسی نزدیکتر کرد؛ این چیزی است که من از فرهنگ وتعاليم اهل بيت اطهار فهمیده ام و به آن اعتقاد دارم.
دوما: واما دولتِ پس از انقلاب در ایفای نقش خود در راستای تمهید (آماده سازی) برای ظهور امام زمان موفق نبود، و دلیل آن ؛ سردرگمی بین دوران انقلاب ودوران اداره دولت است. انقلاب یک مرحله بود و به پایان رسید، اما مردم مشرق زمین هنوز پس از این همه زمان، بین انقلاب و دولت سردرگم اند. اندیشه مقاومت به عنوان مخالفت با رژیم، اندیشه انقلاب است و انقلاب پایان یافته است. در دوران اداره دولت، مقاومت تنها باید دفاعی باشد.
سوما: دولتِ شیعه و مذهبی پیش از قیام قائم صلوات الله علیه موظف نیست بر روی اجرای احکام شرعی صرفاً برای اجرای آنها عمل کند. اینکه “حکم خدا را در زمین برپا کنیم” این منطق قطبی های ملعون است، نه منطق علی که در غدیر بر اساس با رسول خدا و علی صلی الله علیهما وآلهما بیعت کردیم ؛ تا به منطق علوی پایبند باشیم. این اندیشه سید قطب است که میگوید باید حکم خدا را در زمین برپا کنیم.
دولت شیعه ومذهبی پیش از قیام قائم موظف نیست احکام شرعی را صرفاً برای اجرا کردن آنها عملی کند، بلکه باید احکام را متناسب با مسیر حرکت تمهید (آماده سازی( اجرا کند. ممکن است برخی احکام، بر اساس مسیر حرکت تمهید (آماده سازی( نیاز باشد نادیده گرفته شوند.
چهارم: دولت مُمَهِّد و آماده ساز برای ظهور امام زمان در زمان ما باید برنامه اش مبتنی باشد بر:
(۱) رویکرد پراگماتیستی؛ که مبتنی بر معادلات هماهنگ سازی بین سودمند و زیان آور از طریق دیپلماسی آرام و تحقق منافع بزرگ برای دولت است، نه برای حاکمان.
منفعت بزرگ ما در فلسطین نیست، منفعت بزرگ ما در قیام امام زمانمان است. اگر تقدیر نبود در زمان ظهورش حاضر باشیم، حد اقل زمین را برای او مهیّا می کنیم.
بنابر این، دولت مُمَهِّد و آماده ساز برای ظهور امام زمان، که این دولت نباید هیچ عنوان دیگری داشته باشد. دولتی که بخواهد “حکم خدا را روی زمین برپا کند” این دولت سید قطب (لعنت خدا بر او) است. اما اگر دولتی با منطق علوی وجود داشته باشد، باید مُمَهِّد و آماده ساز برای ظهور امام زمان باشد.
(۲) اعطای آزادی به مردم؛ آزادی واقعی چه در کار، چه در سفر، چه در حرکت و جابه جایی، چه در زندگی و سکونت، چه در استفاده از رسانه ها و ابزارهای ارتباطی، و ابراز نظر. یعنی آزادی فکر و اعتقاد. از این نباید ترسید؛ این امر به قدرت دولت شما می افزاید. اعطای آزادی به مردم در زندگی روزمره شان.
(۳) رفاه در زندگی مردم تا حد ممکن، به اندازه توان اقتصادی دولت.
این سه مورد، پایه های دولت مُمَهِّد برای ظهور امام زمان هستند، وگرنه نمی تواند نقشی در تمهید و آماده سازی برای ظهور امام زمان داشته باشد.
-رویکرد پراگماتیستی
– آزادی واقعی برای مردم
– رفاه زندگی مردم متناسب با توان اقتصادی دولت
قوانین باید بر این اساس تدوین شوند. هرگاه قانونی وضع شود، باید این موارد را در نظر بگیرد. دولت باید برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت خود را بر این اساس تنظیم کند و روابطش با دیگر دولت ها را نیز بر همین پایه استوار نماید.
به واقعیت بنگرید؛ راه حلی برای وضعیت موجود جز این رویکرد نخواهید یافت.
مثالی سریع برایتان می آورم: سریال “مختار نامه” با وجود اینکه بخش زیادی از آن ساختگی و عاری از حقیقت است و بسیاری از ادعاهایش نه در کتاب های تاریخی سنی و نه شیعی سندیتی ندارد، با وجود نقاط ضعف فراوان، ولی با بررسی دقیق، از زمانی که این مجموعه ایرانی پخش شد، تأثیر به سزایی بر حال و هوای شیعیان گذاشت و دستاوردهایی در راستای برنامه تمهید و آماده سازی برای ظهور امام زمان محقق کرد – البته اين دیدگاه من است شاید حرفم را نپذیرید – اما دستاوردی که این مجموعه محقق کرد، حزب الله در لبنان در طول سال های طولانی فعالیت خود نتوانست محقق کند.
به اطرافتان نگاه کنید !
پنجم: قم جایگزین کوفه شد. من درباره تحلیل های سیاسی یا پژوهش های اجتماعی با شما سخن نمی گویم؛ من با شما از حقایق منطق عترت پاک سخن می گویم. مفهمومی به عنوان خواندن سطور وجود دارد، و مفهومی به عنوان خواندن میان سطور، و نیز مفهوم دیگری به عنوان خواندن فراسوی سطور وجود دارد. و مفهوم چهارمی نیز وجود دارد؛ و آن خواندن آنچه فراسوی فراسوی سطور است. من با شما از این مفهموم، از این سطح سخن می گویم.
کوفه با قم جایگزین شد و موضوع پایان یافت، و شیعیان عراق و کسانی که پیرو آنها هستند با شیعیان ایران جایگزین شدند و موضوع تمام شده است.
این سرمایه هایی که در لبنان، سوریا و دیگر سرزمین ها هزینه شد، اگر برای رفاه شیعیان در داخل و خارج ایران، یا برای بهبود زندگی مردم ایران خرج می شد بهتر نبود؟!
آیا زمان آن نرسیده که به خود بیایید و با خود عاقلانه بیاندیشید؟
همانگونه که شاعر می گوید:
« به آزاده از نزدیک و دور اشاره کن / که آزاده را اشاره کافی است »
و شما ای مردم مشرق، آزاده هستید و سلام بر شما باد..
——-
ما را دنبال کنید :
www.youtube.com/@alghezzi_farsi
أضف تعليقك